Nerds met software en spellen

Dungeons & Dragons spelen, terwijl je sociaal onhandig je derde blikje energy drink weg tikt tijdens een LAN-party, dat is natuurlijk het stereotype nerd in films en series. Er zijn meer dan genoeg voorbeelden te vinden van series waarin er de één of andere student programmeur zit, theoretische natuurkundige, of python developer en vrijwel altijd gaan zij gepaard met bepaalde stereotypes.

Subculturen

De nerd cultuur is een heuse subcultuur binnen de westerse wereld. Over de wereld verspreid zijn er vele tientallen, misschien zelfs wel honderden miljoenen mensen die zich bezighouden met dingen die over het algemeen als nerd achtig worden beschouwd. Denk aan dingen als superhelden films en stripboeken, maar ook science fiction, anime en natuurlijk heel belangrijk: fantasy. Mensen met dit soort interesses komen vaak samen bij grote bijeenkomsten als comic con, waarvan er wereldwijd vele tientallen edities te vinden zijn. In een grote hal zijn dan vele duizenden mensen te vinden, waarvan veel verkleed als een figuur uit een serie, film, of video game, die zich langs allerlei verkoopstands en evenementen begeven, met allerlei dingen gerelateerd aan de nerd cultuur.

Big Bang Theory

Een hele bekende serie over nerds is the Big Bang Theory. Deze serie die lang liep en maar liefst 12 seizoenen had gaat over een groep van wetenschappers die allemaal aan dezelfde universiteit werken in Californië en daar bevriend zijn geraakt. Het stereotype natuurkundige wordt hier met grote precisie gemaakt en menig nerd zal kunnen beamen dat die serie een zeer accuraat beeld geeft van hoe het eraan toe gaat in de nerd wereld. Zo houden de personages Dungeons & Dragons sessies die vele uren lang duren, houden ze lange video game sessies gezamenlijk en doen ze filmmarathons. Maar ook het typische gedrag komt terug, zoals het feit dat alle personages sociaal onhandig zijn en het grote verlangen om comic con te bezoeken.

Nerds zelf

En de meeste nerds zelf smullen van dit soort series natuurlijk. Nerds kijken zelf vaak erg veel films en series en als het dan over henzelf gaat, dan is dat natuurlijk eigenlijk hartstikke mooi. Het is een soort baken van herkenning en is dan vaak iets waaraan juist goed te relateren valt. En voor mensen die zich ver van deze subcultuur begeven is het ook grappig, aangezien het dan een nog vreemdere groep vaak toch wel licht (of zwaar) autistische mensen is, die voor veel vermaak kunnen zorgen.